اشعار

پروانه به یک سوختن ازاد شد از شمعبیچاره دل ماست که در سوز وگداز است

در پس اینه طوطی صفتم داشته اندانچه استاد ازل گفت بگو میگویمخواجه رند شیراز حافظ

مگر نه اینکهشراب کهنه گوارا ترینسیب رسیده خوشمزه ترینوبوی کنده سوزان ..خوشبو ترین استمنهم سرباز پیری هستم کهعاشق ترینموشاید صادق ترین…. وهنوز در وادی های عشق میتازم تا او را بیابمومن خواهم یافتکجایند همرهان من ؟؟؟تو […]

گوش کنباران می آیدبا صدای باران دوباره چشمهایمبارانی می شودچه کنم کهتو بوی باران می دهی…!!

در حضور خارها هم مي شود….. يک ياس بوددر هياهوي مترسک ها ….پر از احساس بوددست در دست پرنده ….بال در بال نسيمساقه هاي هرز اين ……بيشه ها را داس بودکاش مي شد …حرفي از “کاش […]

نه بر پیکار ما با با طعنه هر فرزانه می خنددبسهل انگاری ما هر عاقل ودیوانه میخنددستونهائی که میلرزید از طوفان خشم مابروی لاشه بیجان ما مستانه می خنددگلستان که نشد این ملک تا بلبل در […]

اي گل خوش نسيم من بلبل خويش را مسوزكز سر صدق مي‌كند شب همه شب دعاي توحافظ

اي گل به شكر آن كه در اين بوستان گليخوش دار خاطري ز خزان ديده بلبليفردا كه رهزنان دي ار راه مي‌رسندنه بلبلي بجاي گذارند و نه گليشهريار

نه دیگر آن رسیدن ها ..نه شوق وذوق دیدنهانه سوی هم دویدن ها ..عقب رفتیم پنهانینه دیگر حرف اینده..نه بر لبهایمان خندهدو دیوانه دو بازنده ..دراین بازی چه میدانیخانم مریم حیدر زاده