من آن ناخوانده آوازم… صدای زخمی سازم…

به دنبال صدایم باش … برای تو اگر رازم…

من آواز بیابانم … صدای بغض بارانم …

بریده از نیستانم … غمی دارم که می خوانم ..
.

من آن دریای دل بازم … که باساحل نمی سازم …

دل آیینه پردازم… میان دست و آوازم …

مرا از بودنم بشناس … که قسمت کرده ام با تو …

مرا که خود نمی دانم در آیینه منم یا تو …

بمن از من شکایت کن … مرا از من حکایت کن …

از این دریای دل تنگی … به یک جرعه قناعت کن …

صدای زخمی سازم … نه پایانم نه آغازم …

برای گم شدن در عشق … تو را کم دارد آوازم …

هوای ابر پاییزم … به آسانی نمی بارم …

ولی با تو فقط با تو … هزاران گفتنی دارم …

مرا از قصه ام بشناس … که با تو قصه ها دارم…

صدای بغض بارانم …. مرا بشنو که می بارم ….

من آواز بیابانم … غزل خوان نیستانم …

خود آتش خود عشقم … اگر از عشق می خوانم …

به دنبال صدایم باش … که بیهوده نمی خوانم …

میان دست و آوازم … دل آیینه پردازم …

مرا پیدا کن و بشناس … برای تو اگر رازم …

به من از من شکایت کن … مرا از من حکایت کن…

دلم دریای آواز است …از این دریا شکایت کن …