مست میخانه نبودم تو خرابم کردي

یار پیمانه نبودم تو شرابم کردي

جرعه ای از می عشق تو شبی نوشیدم

رز ِ دردانه نبودم می نابم کردي

بهر دیدار تو گفتم که برانداز نقاب

من که بیگانه نبودم که جوابم کردي

سوختم در غم عشقت ز تمنای وصال

من که پروانه نبودم که عذابم کردي

گشتم آواره کویت صنما! چون مجنون

گرچه افسانه نبودم تو سرابم کردي

شده ام گوهر یکتا صنم  ِ قبله نما!

من که دیوانه نبودم که خطابم کردي …

به یکی غمزه دلم بردی و خوابم کردی

باغت آباد! زدی خانه خرابم کردی

همچو موج آمدم و وای! که بر ساحل درد

چون حباب لب ِ شط ٬نقش بر آبم کردی

دردم این است که در عرصه ی شطرنجی عشق

مات ِچشمت شدم و دیوانه خطابم کردی !
??????