ای عاشقان ؛ ای عاشقان ؛من در کویر و تشنه ام.
.هرسو سراب و بس فریب ؛در مهر که ؟ وابسته ام

ای عاشقان ؛ ای عاشقان ؛در عشق می باید صبور

سنگ صبورم در کف و ؛آیینه ای بشکسته ام

ای عاشقان ؛ ای عاشقان ؛من بی کس ام بی روی او

گر نی نظر سازد به من از خویشتن بگسسته ام

ای عاشقان ؛ ای عاشقان ؛از عشق دوری کی کنم ..؟

عالم به عشقش مبتلا من ذره ای پیوسته ام

ای عاشقان ؛ ای عاشقان ؛هر لحظه ای اندر طلب

رو سوی آن معشوق جان  غیر از ره اش پا خسته ام

ای عاشقان ؛ ای عاشقان ؛هر صبح و شام اندر سجود

جز مهر عالمتاب عشق  آری بسی تن خسته ام

آی عاشقان ؛ ای عاشقان ؛عشق است بنیاد جهان

چون مرغ زیرک گشته ام..از دام غفلت رسته ام